Verwarring is voor mij het woord dat vanochtend opkwam en zo kenmerkend is voor deze tijd.
We zijn op zoek naar het goede, naar goed doen.
Tot nu toe kregen we dat wat wel of niet goed is, terug uit onze omgeving. En op die manier liepen we ons pad. Maar de wereld is heel snel aan het veranderen. De boodschappen uit de wereld zijn meer dan veel.
En dan terug te moeten gaan, in jezelf je eigen waarheid vinden en onafhankelijk van die ander er voor te gaan staan…
Het is niet makkelijk. Zeker niet als je ziet wat een emotie het op kan roepen bij de ander. En we nog de illusie hebben dat het in onze macht is dat die ander anders zou reageren als wij andere keuzes zouden maken. Misschien is dat, zo maar wiens leven leef je dan?
Het brengt in verwarring.
En die is nu in alle heftigheid te voelen. In ons, en om ons heen.
Zoals wij terug moeten naar onszelf, zal ook die ander dat moeten doen om niet te verdrinken in alles wat daar is en ons er in mee sleuren.
Innerlijke kracht. Het is in ieder van ons. Het voelen en leven, is nu wat van ons wordt gevraagd. En daarmee ontwarren we onszelf uit die ander
Reactie plaatsen
Reacties