Ineens dringt die waarheid zo tot me door, zittend in een schommelstoel op the porch somewhere in the USA met kwebbelende eendjes om me heen.
Steeds komt er iets nieuws en wordt de vraag gesteld: ."Ga je het aan?" Waar ik in het verleden eigenlijk gewoon de uitkomst wilde weten, weet ik inmiddels dat dat écht geen optie is. Je gaat het niet weten voor je het hebt gedaan. En sterker: de uitkomst doet er niet eens toe. Zolang iets in je systeem zit waar een vraag zit, vreet het energie.
Dus ja, morgen ga ik die online coaching geven. Hier vanuit America met iemand daar in Holland. Voor het eerst zelf vroeg mijn bed uit vanwege het tijdsverschil. Waar ik anders juist degene was die later op de dag contact legde met iemand daar ergens op de wereld.
Maar nu genieten van het spreken van mijn moerstaal omdat die toch het dichts bij mijn hart ligt én de grootsheid voelen van wat ik heb bereikt met alle stappen die ik heb gemaakt én alle momenten dat ik stil stond...
Reactie plaatsen
Reacties