Heel vaak stellen we ons voor hoe het zou zijn als het ‘anders’ was. We bedenken wat we graag zouden willen, wat onze wensen zijn. Sommige kunnen niet eens bedenken wat de wens is. Behalve dat dat wat er nu is, zo niet gewenst is. Als dat eerst maar eens zou stoppen…We starten enthousiast met onze nieuwe voornemens of gaan nog eens opnieuw aan de gang met de wensen die we al hadden. Maar het komt niet van de grond.
Iets wat we ons vaak niet realiseren, is dat we ten diepste gehecht zijn aan onze pijn. Ik hoor je denken: “Huh, gehecht aan mijn pijn? Nou, ik dacht het niet!”Ik zal het proberen toe te lichten door een voorbeeld.Je bent single en zou graag een relatie willen. Je probeert van alles maar het komt niet of even van de grond. En dit herhaalt zich keer op keer, of soms begin je er al niet eens meer aan.
Je huidige situatie is een overlevering van je eerdere leven. Je hebt hier al dan niet bewust voor gekozen. Eén ding is zeker: het biedt een veiligheid en voorspelbaarheid die voor jou belangrijk zijn. Zelfs als je je huidige situatie verafschuwt. De afschuw komt voort uit het feit dat dat wat ooit dienend was, het nu niet meer is. Het is zelfs pijnlijk of beschamend geworden.Neemt het bovenstaande voorbeeld: het stoppen met die relatie had zo zijn voordeel. Je kan prima voor jezelf bepalen waarom dat die keus toen is gemaakt. Echter, het doet de wens naar een relatie niet per definitie stoppen. Al willen we dat onszelf wel vaak doen geloven.Het is belangrijk om op dit soort momenten goud eerlijk te zijn naar onszelf:Hoeveel procent van Je Zijn kiest ervoor om te zijn waar je bent, en hoeveel procent staat achter de wens?Zo kan je 80% achter het feit staan dat je single ben ( en waar je ook feilloos kan aangeven waarom dat zo’n goede keus is en dus beter/veiliger) en 20% kiest voor die relatie. En ook bij die laatste kan je benoemen wat zo fijn is. Die 20% kan je zien als je nieuwe ik, de 80% als je oude ik. Die oude ik is vaak genadeloos naar de nieuwe ik op het moment dat deze te veel ruimte in (dreigt) te gaan nemen. Deze zal er dan ook alles voor doen om dit niet te laten gebeuren ongeacht dat wat jouw wens is. Immers dit deel is ooit ontstaan toen jij behoefte had aan veiligheid. Dat dit na verloop van tijd weer anders vorm mag krijgen dat maakt dat deel niet uit. “Ik ben er altijd voor je”, dat is wat het zegt. Is het verwonderlijk dat we zo gehecht zijn aan dit deel, zelfs als het niet werkt?
WORDT VERVOLGD
(Met dank aan Melissa van der Horst voor de foto)
Reactie plaatsen
Reacties